nie móc czegoś zrobić

См. также в других словарях:

• zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

• móc — 1. pot. Jak cię mogę «byle jak, niedbale» 2. posp. Ktoś może komuś naskoczyć, nagwizdać, nadmuchać «ktoś nie jest w stanie komuś zaszkodzić lub zakazać czegoś»: (...) był mocno partyjny, tak że mogli nagwizdać nam socjalistyczni planiści, którzy… …   Słownik frazeologiczny

• móc — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, mogę, może, mógł, mogli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć warunki, środki, wolę, siły do tego, by coś zrobić, wykonać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Móc rozwiązać zadanie, podnieść… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś …   Słownik frazeologiczny

• móc — ndk XI, mogę, możesz, mógł, mogła, mogli 1. «mieć dosyć siły, środków, zdolności do wykonania czegoś, być w stanie coś zrobić; zdołać» Mogę to podnieść. Czy możesz przyjść jutro? Móc sobie pozwolić na coś. Nie mógł wstać z łóżka. Nie mógł oderwać …   Słownik języka polskiego

• żaden — + żadna, żadne odm. jak przym. 1. «zaimek określający występujący w zdaniach przeczących jako przydawka, oznaczający całkowity brak osoby, przedmiotu, właściwości; ani jeden» Nie przyszedł żaden interesant. Nie było żadnego telefonu. Nie mieć… …   Słownik języka polskiego

• żaden — 1. Za żadną cenę, za żadne pieniądze (nie zrobić czegoś) «niezależnie od proponowanych korzyści, absolutnie, kategorycznie nie zgadzać się (na zrobienie czegoś)»: Usta same układały się w skargę, ale on tej skargi nie chciał za żadną cenę… …   Słownik frazeologiczny

• wzgląd — m IV, D. względu, Ms. względzie; lm M. względy 1. «branie czegoś lub kogoś pod uwagę, zwracanie uwagi na kogoś albo na coś, liczenie się z kimś, z czymś» Wzgląd na zdrowie. Wzgląd na pokrewieństwo, na czyjś wiek. ∆ Bez względu na coś «nie biorąc… …   Słownik języka polskiego

• wysoko — wyżej przysłów. od wysoki a) w zn. 1: Wysoko rzucić piłkę. Skoczyła wysoko 1,90 m. Fontanna bijąca wysoko. Rośnij kwiecie wysoko, jak pan leży głęboko. (Mickiewicz) b) w zn. 3: Chmury płyną wysoko. Słońce już było wysoko na niebie …   Słownik języka polskiego

• mieć zawiązane usta — {{/stl 13}}{{stl 7}} być zobowiązanym do zachowania tajemnicy, nie móc czegoś powiedzieć, ujawnić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie mogłem nic zrobić w tej sprawie, miałem zawiązane usta. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny